contrafact zelfst.naamw. Afbreekpatroon: con·tra·fact Verbuigingen: contrafacten (meerv.) Verbuigingen: contrafactje (verkleinwoord) lied met een nieuwe tekst op een bestaande melodie . 2 definities...
1) Muziekterm 2) Nieuwe tekst op bestaande melodie (muziek) 
Nieuwe tekst op bestaande melodieën.
(contrafact of contrafactuur) Benaming voor een lied waarvan de tekst op een reeds bestaande, vaak bekende melodie werd geschreven (‘op de wijs van .’), een gedurende de Middeleeuwen en de renaissance gebruikelijke praktijk. Het feit dat een tekst contrafactisch is geschreven, heeft altijd gevolgen voor de vormgeving ervan. Dit kan betrekking h...
Etym: Lat. contrafactura = nabootsing, imitatie < contra-facere = tegen-maken. - Tekst naar het model van een bestaand lied, waarvan de beginregel (`op de wijs van`) als melodie-aanduiding boven het nieuwe lied verschijnt, in middeleeuwen en renaissance een gebruikelijke praktijk. In zijn oorspronkelijke enge betekenis transponeert een contr...