demonteren werkw. Uitspraak: [ demonˈterə(n) ] Afbreekpatroon: de·mon·te·ren Vervoegingen: demonteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gedemonteerd (volt.deelw.) zo uit elkaar halen dat je het weer in elkaar kunt zetten Voorbeeld: 'een bromfiets demonteren' Synoniem: monteren Synoniemen: ontmantelen onttakelen slopen uit elkaa...
1) Losmaken 2) Uit elkaar halen 3) Afbreken 4) Slopen 5) Uitnemen 6) Uiteennemen 7) Uiteenhalen 8) Uit elkaar nemen 9) Niet bevestigen 10) Vaneenscheiden 11) Onttakelen 12) Ontmantelen 13) Onbruikbaar maken 
Het door beschieting onklaar maken of vernielen van vijandelijk geschut en-of ander materieel.
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Demonteren``] Vuurmonden, schietgaten des vijands D., ze door geschutvuur vernielen of ten minste voor eenigen tijd onbruikbaar maken
uit elkaar nemen
Let op: Spelling van 1858 (krijgsk,) afzetten, uit het zadel ligten; het geschut bederven, onbruikbaar maken, tot zwijgen brengen
Uit elkaar halen.
uit elkaar nemen (toon de herkomst via de etymologiebank)