1) Theaterterm 
Oorspronkelijk de speler in het Attische drama die de tweede is in belangrijkheid en als zodanig de tegenspeler of antagonist van de hoofdpersoon of protagonist. Uit de samenspraak van de deuteragonist en protagonist ontstaat de dramatische dialoog. In G.A. Bredero's Spaanschen Brabander (1617) is Robbeknol naast Jerolimo de tweede hoofdpers...
Zie antagonist
(Gr.: de tweede speler) Een van de drie typen toneelspelers van het klassieke Griekse drama. De deuteragonist is de tegenspeler van de pathosspeler of protagonist. De derde speler, de tritagonist, kan meerdere functies vervullen. De deuteragonist werd later antagonist genoemd. 
De 'deuteragonist' (van het Grieks 'deuteragonistes'; tweede acteur) is de aanduiding voor het personage dat in een verhaal de op een na belangrijkste rol speelt; na de protagonist maar voor de tritagonist. De deuteragonist vindt zijn oorsprong in het Oud-Griekse drama.