I deviant bijv.naamw. Verbuigingen: devianter Verbuigingen: deviantst afwijkend II de deviant zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: devianten iemand die afwijkt 
1) Afwijking 2) Afwijkend 
In de letterlijke zin komt het woord deviant van het Latijnse deviāre , wat ‘afwijken van de weg’ betekent. In de samenleving wordt ‘afwijkend’ vaak negatief geladen, als iets dat niet hoort of niet past binnen de heersende moraal. In de BDSM-wereld heeft het woord echter een andere klank gekregen. Hier wordt het vaak juist met trots gedra...
afwijkend
afwijkend
iets dat afwijkt van de (vastgestelde) norm
afwijkend (toon de herkomst via de etymologiebank)
afwijkend WOORDFEIT: Deviant is ontleend aan het Frans. Déviant is het tegenwoordig deelwoord van het werkwoord dévier , dat 'van de weg afwijken' betekent. Het gaat terug op het Latijnse deviare , waarin de- 'van' en via 'weg' te herkennen zijn. Deviant komt vaak voor in combinatie met gedrag : deviant gedrag is 'gedrag dat afwijkt van de norm'....