dicteren werkw. Uitspraak: [ dɪkˈterə(n) ] Afbreekpatroon: dic·te·ren Vervoegingen: dicteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gedicteerd (volt.deelw.) 1) zeggen wat een ander moet opschrijven Voorbeeld: 'De directeur dicteert wat zijn secretaresse moet opschrijven.' 2) bepalen wat een ander moet doen Voo...
1) Bevelen 2) Gebieden 3) Gelasten 4) Het rijk alleen hebben 5) Iets voorlezen om op te laten schrijven 6) In de pen geven 7) Ingeven 8) Onderwijzen 9) Opdragen 10) Opgeven 11) Opleggen 12) Voorlezen ter naschrijving 13) Voorschrijven 14) Voorzeggen 15) Voorzeggen om op te laten schrijven 16) Voorzeggen ter naschrijving 1) Bevelen 2) Gebieden 3) Gelasten 4) Ingeven 5) Opgeven 6) Opleggen 7) Voorschrijven 8) Voorzeggen 
voorzeggen om neer te schrijven (toon de herkomst via de etymologiebank)
het zeggen, zodat iemand anders het op kan schrijven vb: de directeur dicteerde de secretaresse een brief
voorzeggen wat iemand moet opschrijven
voorzeggen wat iem. moet opschrijven, voorschrijven