de dictie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ 'dɪksi ] Afbreekpatroon: dic·tie Verbuigingen: dicties (meerv.) manier van uitspreken of voordragen Voorbeeld: 'dictielessen' 
1) Zegswijze 2) Voordracht 3) Zegging 4) Uitspraak 5) Wijze van uitspreken 6) Wijze van voordragen 7) Manier van zeggen 8) Manier van voordragen 
De wijze van uitspreken van taalklanken. Van belang is hierbij zowel de articulatiebasis (stand van mond en keel) als ook ademhalingstechniek De dictie is van fundamenteel belang bij de declamatie.
Etym: Lat. dictio = het zeggen, uitspreken < dicere = zeggen. - De wijze van uitspreken van taalklanken. Van belang is hierbij zowel de articulatiebasis (stand van mond en keel) als ook ademhalingstechniek. De dictie is van fundamenteel belang bij de declamatie. Voor de historische achtergronden zie men ook retorica en elocutio.
zegging
Een uitdrukkingswijze; de woordkeus; de uitspraak
manier van zeggen, voordracht.
de manier van spreken.
wijze van zeggen, voordracht (toon de herkomst via de etymologiebank)
zegging
voordracht, uitspraak.