directief zelfst.naamw. Afbreekpatroon: di·rec·tief Verbuigingen: directieven (meerv.) 1) 《em》de directief (m)《/em》: een naamval die de richting waarin de handeling voert weergeeft Voorbeeld: 'Het Baskisch kent een directief.' 2) 《em》het directief《/em》: een dwingende opdracht gewoonlijk van een overheid...
1) Richtinggevend 2) Richtlijn 3) Sturend 4) Voorschrift 1) Richtlijn 2) Sturend 3) Voorschrift