de discant zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: discanten 1) de hoogste zangstem (sopraan) 2) het rechtergedeelte van het toetsenbord met de hoge tonen van een toetsinstrument 
1) Bovenstem 2) Oude naam voor een sopraan 3) Vroegere naam voor sopraan 4) Hoogste zangstem 5) Hoogste tonen van een instrument 6) Hoge tonen van het register 7) Hoge gedeelte van het toonregister 8) Sopraan 9) Tweestemmig gezang 10) Muziekterm 
hoogste stem in een meerstemmig muziekstuk rechterkant van het klavier, waar de hoge tonen van een orgel of piano zich bevinden
sopraan, hoge tonen
Hoge gedeelte van het toonregister
sopraan, hoge tonen (toon de herkomst via de etymologiebank)
1. het hoge gedeelte van het toonregister · 2. in middeleeuwse muziek veelal de hoogste stem; vandaar · 3. sopraan, hoogste vrouwenstem.
'Discant' is een muziekterm om de hoge tonen aan te duiden bij het orgel, de piano en het klavecimbel. Meer specifiek is het de term waarmee bij het orgel de rechterkant van het klavier, waar zich de hoge tonen bevinden, wordt aangeduid.