de discriminant zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: discriminanten een grootheid die belangrijke informatie verschaft over het aantal oplossingen van een vergelijking 
1) Wiskundige term 
gedeelte van de abc-formule: D = b² - 4ac
In de algebra is de 'discriminant' (Latijn: 'discriminare', onderscheiden) van een polynoom een speciale uitdrukking in de coëfficiënten die belangrijke informatie geeft over het aantal nulpunten. De discriminant is vooral bekend uit de theorie van de vierkantsvergelijkingen, ter bepaling van de nulpunten van tweedegraadspolynomen.