discursief bijv.naamw. Uitspraak: [ dɪskʏr'sif ] Afbreekpatroon: dis·cur·sief als je stapje voor stapje tot een conclusie komt Voorbeelden: 'discursieve analyse' , 'discursieve vaardigheden' Synoniem: redenerend 
1) Gespreksgewijze 2) Redenerend 
redenerend
Let op: Spelling van 1858 discursivisch, verhaalswijze, in het voorbijgaan, bij manier van spreken
redenerend (Pleysier 2008)
redenerend (toon de herkomst via de etymologiebank)