de disharmonie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ dɪshɑrmo'ni ] Afbreekpatroon: dis·har·mo·nie 1) toestand van gebrek aan of afwezigheid van harmonie Voorbeeld: 'innerlijk in disharmonie verkeren' Antoniem: harmonie 2) onenigheid Voorbeeld: 'We hadden zoveel ruzie, of eigenlijk niet zozeer ruzie, maar disharmonie....
1) Vete 2) Tweestrijd 3) Twist 4) Wanklank 5) Gebrek aan overeenstemming 6) Tweespalt 7) Tweedracht 8) Verdeeldheid 9) Onenigheid 10) Contrast 11) Conflict 12) Ongenoegen 13) Scheuring 14) Schisma 
gebrek aan overeenstemming
Let op: Spelling van 1858 wangeluid, wanklank, wantoon; oneenigheid, tweedragt
gebrek aan overeenstemming (toon de herkomst via de etymologiebank)