de disharmonie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ dɪshɑrmo'ni ] Afbreekpatroon: dis·har·mo·nie 1) toestand van gebrek aan of afwezigheid van harmonie Voorbeeld: 'innerlijk in disharmonie verkeren' Antoniem: harmonie 2) onenigheid Voorbeeld: 'We hadden zoveel ruzie, of eigenlijk niet zozeer ruzie, maar disharmonie.'...
1) Conflict 2) Contrast 3) Gebrek aan overeenstemming 4) Onenigheid 5) Ongenoegen 6) Scheuring 7) Schisma 8) Tweedracht 9) Tweespalt 10) Tweestrijd 11) Twist 12) Verdeeldheid 13) Vete 14) Wanklank 1) Conflict 2) Contrast 3) Onenigheid 4) Scheuring 5) Schisma 6) Tweedracht 7) Tweespalt 8) Tweestrijd 9) Twist 10) Verdeeldheid 11) Vete 12) Wanklank 
Let op: Spelling van 1858 wangeluid, wanklank, wantoon; oneenigheid, tweedragt
gebrek aan overeenstemming (toon de herkomst via de etymologiebank)
gebrek aan overeenstemming