distinctief bijv.naamw. Uitspraak: [ dɪstɪŋk'tif ] Afbreekpatroon: dis·tinc·tief als iets een verschil maakt met iets anders Voorbeelden: 'Dit parfum heeft een distinctieve geur.' , 'distinctieve ontwerpen maken met oog voor kwaliteit' , 'distinctieve eigenschappen' Synoniem: onderscheidend distinctief kenmerk (betekenisonderscheidend...
1) Kenbaar makend 2) Kenmerk 3) Kenteken 4) Onderscheidingsteken 5) Onderscheidend 6) Herkenningsteken 7) Rangteken 8) Insigne 
onderscheidend
Een betekenisverschil aanduidend; ook relevant genoemd
onderscheidend (toon de herkomst via de etymologiebank)