distinctief bijv.naamw. Uitspraak: [ dɪstɪŋk'tif ] Afbreekpatroon: dis·tinc·tief als iets een verschil maakt met iets anders Voorbeelden: 'Dit parfum heeft een distinctieve geur.' , 'distinctieve ontwerpen maken met oog voor kwaliteit' , 'distinctieve eigenschappen' Synoniem: onderscheidend distinctief kenmerk (betekenisonderscheidend ...
1) Herkenningsteken 2) Insigne 3) Kenbaar makend 4) Kenmerk 5) Kenteken 6) Onderscheidend 7) Onderscheidingsteken 8) Rangteken 1) Onderscheidingsteken 2) Rangteken 
onderscheidend (toon de herkomst via de etymologiebank)
onderscheidend
Een betekenisverschil aanduidend; ook relevant genoemd