duiken werkw. Uitspraak: [ ˈdœykə(n) ] Afbreekpatroon: dui·ken Vervoegingen: dook (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft, is gedoken (volt.deelw.) 1) van iets hogers met je hoofd naar voren in het water springen Voorbeeld: 'Ze duikt van de duikplank het water in.' 2) je in diep water begeven en daar langdurig blijve...
1) Afzinken 2) Buigen 3) Kukelen 1) Dalen 2) Een duik nemen 3) In het water plonzen 4) Kaartterm 5) Onder water zwemmen 6) Onderwatersport 7) Sport 8) Sport om je in te verbergen 9) Tak van sport 10) Term uit het kegelspel 11) Watersport 12) Zomersport 
snel onder water gaan; bukken (toon de herkomst via de etymologiebank)
onder water gaan, bukken; zich verschuilen
1.verbergen, verschuilen Voorbeeld: ‘Hier een vrouwke, dat, diepe in hare kapmantel gedoken, langs de huizen naar de kerke kroop’ Voorbeeld: ‘Hij dook zijn hoofd diep in zijn kappe en daalde 't wegelke neer’ (ibid. 25) 2.zich verbergen, verschuilen Voorbeeld: ‘Ik moest hier wegkomen, mij duiken’ 3.spijbelen Voorbee...
bukken - Jaar van herkomst: 1301-1400 (MNW )
het voorschip (sterk) naar beneden bewegend. Dit geldt dan meestal voor situaties waarin het schip gesleept wordt, dan wel een hoge golfslag terecht komt. Voorbeeld: Het schip duikt in de golven. Te vinden in: F.N. van Loon Beschouwing van den Nederlandschen scheepsbouw met betrekking tot deszelfs zeilaadje. Haarlem 1838. 2> het onder water ve...