[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Dubbelsolder of Duplicarius``] Oud beproefd soldaat, ook wel een soldaat die van goede verdedigende wapens voorzien was en dubbele soldij genoot; men vindt ze in de oudste tijden reeds in de legers van Alexander den Grooten, terwijl zij bij de landsknechten nog bestonden. In de infanterie der 16de