eigenwijs bijv.naamw. Uitspraak: [ ɛixə(n)ˈwɛis ] Afbreekpatroon: ei·gen·wijs 1) met de gewoonte nooit raad van anderen aan te nemen Voorbeeld: 'Je denkt het altijd beter te weten, doe toch niet zo eigenwijs.' Synoniemen: : eigengereid, eigenzinnig 2) grappig en een beetje uitdagend Voorbeeld: 'een eigenwijs po...
1) Balsturig 2) Basturig 3) Betweter 4) Betweterig 5) Bokkig 6) Curieus 7) Eigenaardig 8) Eigendunkelijk 9) Eigengereid 10) Eigenmachtig 11) Eigenwillig 12) Eigenzinnig 13) Halsstarrig 14) Hardhoofdig 15) Hardleers 16) Hoofdig 17) Koppig 18) Nesterig 19) Neuswijs 20) Ongehoorzaam 21) Ongezeglijk 22) Onhandelbaar 1) Betweter 2) Betweterig 3) Curieus 4) Eigengereid 5) Eigenmachtig 6) Eigenwillig 7) Eigenzinnig 8) Elitair 9) Halsstarrig 10) Hardhoofdig 11) Hardleers 12) Hardnekkig 13) Hoofdig 14) Koppig 15) Neuswijs 16) Niet bijdehand 17) Niet toegankelijk voor raadgevingen 18) Ongehoorzaam 19) Ongezeglijk 20) Ontoegankelijk voor raad 
eigenzinnig (toon de herkomst via de etymologiebank)
grappig en brutaal vb: er zat een eigenwijs vogeltje in de boom
Iemand die eigenwijs is doet precies wat hij zelf wil. Hij luistert niet naar anderen. Soms kan dat vervelend zijn.
ontoegankelijk voor raad