de elektrode zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: elek·tro·de Verbuigingen: elektroden<br>elektrodes (meerv.) Verbuigingen: elektrodetje (verkleinwoord) een stuk materiaal dat alleen elektronische geleiding kent en dat dient om een stroom door een eletrolyt of een vacuüm te voeren Voorbeeld: 'De vorm en het materiaal van een elektrod...
1) Anode 2) Deel van een microfoon 3) Kathode 4) Lasbaget 5) Lasmetaal 6) Lasstaaf 7) Metalen plaatje ter geleiding van elektrische stroom 8) Plaat die in een elektroliet gezet is 9) Stroomgeleider 10) Stroomgever 11) Uiteinde van een stroomgeleider 1) Anode 2) Diode 3) Kathode 4) Lasbaget 5) Lasmetaal 6) Radar 
Een elektrische geleider die functioneert als fysiek transportmiddel van stroom.
pool van elektrische keten (toon de herkomst via de etymologiebank)
Def.: metalen toeleiding voor de elektrische stroom in een vloeistof of gas
geleider van elektrische stroom in elektrolyten en gassen
Engelse vertaling: electrode
stroomgever, pool van een elektrisch element.
een geleider waarmee een elektrische stimulatie wordt toegediend of waarmee het elektrisch vermogen wordt vastgelegd.