I a de emigrant zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ emiˈxrɑnt ] Afbreekpatroon: emi·grant Verbuigingen: -en (meerv.) I b de emigrante zelfst.naamw. Uitspraak: [ emiˈxrɑntə ] Afbreekpatroon: emi·grant Verbuigingen: -n, -s (meerv.) iemand die zijn eigen land verlaat om in een ander land te gaan wonen Synoniemen: emigrante landverhuizer 
1) Emigrante 2) Uitgewekene 3) Uitwijkeling 4) Landverhuizer 5) Iemand die zijn land verlaat 6) Balling 7) Expat 8) Emigree 9) Emigré 
iemand die zijn land verlaat en zich in het buitenland vestigt; uitwijkeling
landverhuizer
Let op: Spelling van 1858 Fr., een uitgewekene, vlugteling. Emigratie, de uitwijking uit-, verlating van het vaderland.
Iemand die zijn land verlaat om ergens anders te gaan wonen.
het land verlaten (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand die verhuist naar een ander land vb: de Nederlandse emigranten vertrokken per boot naar Canada
landverhuizer