emigreren werkw. Uitspraak: [ emiˈxrerə(n) ] Afbreekpatroon: emi·gre·ren Vervoegingen: emigreerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is geëmigreerd (volt.deelw.) je eigen land verlaten om in een ander land te gaan wonen Antoniem: immigreren Synoniemen: landverhuizen uittrekken uitwijken 
1) Landverhuizen 2) Naar het buitenland verhuizen 3) Uitwijken 4) Uittrekken 5) Verhuizen naar het buitenland 6) Verhuizen naar een ander land 
uitwijken naar ander land
Vrijwillig uit het geboorteland vertrekken, vooral bij het niet langer erkennen van dat land of zijn regering.
het land verlaten (toon de herkomst via de etymologiebank)
personen- en familierecht: vertrekken uit het eigen woonland met de bedoeling zich permanent in het buitenland te vesti ...
verhuizen naar een ander land vb: veel Nederlanders emigreerden naar Canada Tegenstelling: immigreren
•"(onovergankelijk)" naar het buitenland verhuizen.