1) Stijlfiguur 
Let op: Spelling van 1858 eene redekunstige figuur, door middel van welke men van eenige lange afwijking weder op het eigenlijkonderwerp terugkomt
stijlfiguur (toon de herkomst via de etymologiebank)
Term uit de stijlleer waarmee een bepaalde vorm van herhaling (repetitio) wordt aangeduid. Een woord of woordgroep wordt herhaald binnen een regel zodanig dat het herhaalde voorkomt aan het begin en in het midden, of in het midden en aan het eind, bijv.
Etym: Gr. ep-an-hodos = op-stijging, terug-tocht, terugkeer. - Vorm van recapitulatio (herhaling) waarbij een woord of gedachte gedetailleerd (regressio) of verklarend (subiunctio, subnexio) hernomen wordt.
De stijlfiguur waarbij de woorden van een zin in omgekeerde volgorde worden herhaald Zie epanalepsis Afgeleid van het Griekse anôdôs (opgang) Zie antistrofe.