het epicurisme zelfst.naamw. Afbreekpatroon: epi·cu·ris·me 1) leer van Epicurus 2) genotzucht . 3 definities
1) Filosofisch stelsel 2) Geneigdheid tot zinnelijkheid 3) Genotzucht 4) Wijsgerig stelsel 1) Wellustigheid 
[filosofie] Aanvankelijk de neutrale benaming voor de leer van Epicurus en zijn volgelingen. Gaandeweg steeds meer gebruikt in afkeurende zin om een levenswijze aan te duiden die vooral draait om het streven naar zinnelijk genot.
Het pogen een optimale gelukstoestand te bekomen over een zo lang mogelijke tijd door zoveel mogelijk te genieten van het leven, zonder overdaad te doen. Het einddoel is onverstoordheid of 'ataraxia'.