de epicurist zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ epiky'rɪst ] Afbreekpatroon: epi·cu·rist Verbuigingen: epicuristen (meerv.) de epicurist - e zelfst.naamw. Uitspraak: [ epiky'rɪst - e ] Afbreekpatroon: epi·cu·rist Verbuigingen: epicuristen (meerv.) iemand die ervoor zorgt dat hij veel prettige dingen meemaakt en daar ook veel plezier aan bele...
1) Fijnproever 2) Gastronoom 3) Genieter 4) Genotzoeker 5) Genotzuchtig mens 6) Genotzuchtig persoon 7) Iemand die van lekker eten houdt 8) Iemand met een fijne smaak 9) Iemand met fijne smaak 10) Keurder 11) Keurmeester 12) Lekkerbek 13) Levensgenieter 14) Smulbaard 15) Smulpaap 16) Wellusteling 17) Wellustig mens 1) Fijnproever 2) Gastronoom 3) Gourmand 4) Lekkerbek 5) Smulpaap 
wellusteling, genotzuchtig persoon.
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] iemand, die zich aan het edelste of voortreflijkste zingenot overgeeft; naar de leer van Epicurus, wiens latere volgelingen echter in strijd met hetgeen hun meester leerde, zich veelal aan ruw of laag zingenot overgaven.
woord uit 1812, uitleg bij teksten van E.J. Potgieter (1808 - 1875) wellusteling, genotzuchtig persoon.