het epitheton zelfst.naamw. Afbreekpatroon: epi·the·ton Verbuigingen: epitheta (meerv.) Verbuigingen: epithetonnetje (verkleinwoord) 1) bijvoeglijk naamwoord dan wel een metafoor in compacte vorm, die als bijvoeglijke zinsnede wordt gebruikt 2) het tweede, de soort aanduidende woord in de binaire nomenclatuur (het eers...
1) Adjectief ter versiering 2) Bijnaam 3) Bijvoeglijk naamwoord 4) Bovenkant van een roerschacht 5) Het toegevoegde (Grieks) 6) Toenaam 7) Toevoegsel 8) Toevoegsel bij een naam 9) Toevoegsel bij naam 10) Vast adjectief 1) Toevoegsel 
Let op: Spelling van 1858 epitheet, bijnaam, toenaam. Epithetiseren, een' bijnaam of toenaam aan iemand geven
bijnaam (toon de herkomst via de etymologiebank)
toevoeging aan zelfstandig naamwoord (bijv: de ijzeren kanselier)
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Grieks), bijvoegsel.
Aanduiding voor een versierend of karakteriserend adjectief dat bij een substantief, veelal een eigennaam, wordt gevoegd. Men maakt onderscheid tussen epitheton ornans en individualiserend epitheton.
Etym: Gr. epi-tithenai = erop-zetten, erbij-zetten. - Aanduiding voor een versierend of karakteriserend adjectief dat bij een substantief (of een eigennaam) wordt gevoegd. Men maakt onderscheid tussen verschillende types. - 1. Het epitheton necessarium (Lat. noodzakelijk) duidt een kenmerk aan dat nodig is om de referent correct te ident...
bijnaam
rechtswetenschap: Grieks: bijplaatsing. Bijvoeglijk woord dat in vaste verbinding met een zelfstandig naamwoord of eigennaam ...