ex·pli·ciet bn, bw uitdrukkelijk, letterlijk zo gezegd (tegenst impliciet) nadrukkelijk, duidelijk, uitdrukkelijk
expliciet bijv.naamw. Uitspraak: [ ɛkspli'sit ] Afbreekpatroon: ex·pli·ciet zo dat het heel duidelijk is Voorbeelden: 'een expliciete behoefte aan een oplossing' , 'een expliciete afspraak maken' , 'expliciete communicatie' Antoniem: impliciet Synoniem: nadrukkelijk Synoniemen: specifiek uitdrukkelijk impliciet (antoniem) 
1) Duidelijk 2) Met zoveel woorden uitgedrukt 3) Specifiek 4) Uitdrukkelijk 5) Uitentena 6) Zeker 
`Jeukwoord.` Synoniem: duidelijk, concreet
uitdrukkelijk
Uitdrukkelijk. 
uitdrukkelijk (toon de herkomst via de etymologiebank)
rechtswetenschap: uitdrukkelijk, klaar. Bijv. de morele rechten beschermen de integriteit en onschendbaarheid van zowel maker ...
duidelijk en met kracht vb: ik heb hem daar expliciet voor gewaarschuwd Synoniemen: nadrukkelijk uitdrukkelijk Tegenstelling: impliciet
•uitdrukkelijk vermeld of erbij geschreven.
uitdrukkelijk