exploderen werkw. Uitspraak: [ ɛksplo'derə(n) ] Afbreekpatroon: ex·plo·de·ren Vervoegingen: explodeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is geëxplodeerd (volt.deelw.) 1) met een knal uit elkaar spatten Voorbeeld: 'een geëxplodeerde gasfles' Synoniem: ontploffen 2) plotseling heel boos worden Voorbeeld: 'explo...
1) Detoneren 2) Klappen 3) Knallen 4) Knallend geluid 5) Losbarsten 6) Ontploffen 7) Ploffen 8) Springen 9) Uitbarsten 10) Uiteenbarsten 11) Uiteenspatten 12) Uiteenspringen 1) Detoneren 2) Klappen 3) Knallen 4) Losbarsten 5) Ontploffen 6) Ploffen 7) Springen 8) Uitbarsten 9) Uiteenbarsten 
Let op: Spelling van 1858 losgaan, ontploffen, metgeweld losbreken of losbarsten. Explosie, geweldige uitbarsting, als van kruid enz
ontploffen (toon de herkomst via de etymologiebank)
met een klap uit elkaar springen vb: met een druk op de knop is de springstof geëxplodeerd Synoniem: ontploffen
• [erga] door een schei- of natuurkundige reactie bijzonder snel en met een grote kracht uiteenspatten.
ontploffen