falen werkw. Uitspraak: [ ˈfalə(n) ] Afbreekpatroon: fa·len Vervoegingen: faalde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gefaald (volt.deelw.) je doel niet bereiken Voorbeeld: 'Hij faalde in zijn poging de kampioenstitel te behalen.' Antoniem: slagen Synoniem: tekortschieten Synoniemen: afgaan feilen floppen misgaan mislopen mislukken o...
1) Het niet behalen van doelen 2) Het gewilde niet behalen 3) Missen 4) Fouten begaan 5) Misgaan 6) Ontbreken 7) Vergissen 8) Verkeerd handelen 9) Mankeren 10) In gebreke blijven 11) Niet voldoen aan verwachtingen 12) Niet succesvol afsluiten 13) Niet slagen in een taak 14) Niet slagen 15) Haperen 16) Stranden 
Def.: het onverwacht eindigen van het juist functioneren of het niet (meer) voldoen aan vastgestelde criteria van het systeem of een gedeelte daarvan Toelichting: Het systeem kan dus niet meer zijn (primaire) functie vervullen. Bij waterkeringen wordt onderscheid gemaakt in uiterste grenstoestanden (leidend tot overstroming) en bruikb...
in gebreke blijven, mislukken
tekortschieten, mislukken (toon de herkomst via de etymologiebank)
niet het verwachte resultaat opleveren vb: bij deze opdracht heeft hij gefaald Synoniemen: mislukken floppen Tegenstellingen: lukken slagen
•het doel dat men zich stellen
in gebreke blijven, mislukken