fijnhakken werkw. Uitspraak: [ 'fɛinhɑkə(n) ] Afbreekpatroon: fijn·hak·ken Vervoegingen: hakte fijn (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft fijngehakt (volt.deelw.) in zeer kleine deeltjes hakken Voorbeeld: 'een ui met een uienhakker fijnhakken' Synoniemen: hakken kleinhakken 1 definitie...
1) Fijnkappen 2) In kleine stukjes snijden 3) Kleinhakken 1) Hakken 2) Kleinhakken