de fysica zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ 'fizika ] Afbreekpatroon: fy·si·ca Verbuigingen: fysica's (meerv.) wetenschap die zich bezighoudt met verschijnselen die je kunt waarnemen en meten Voorbeeld: 'theoretische fysica studeren' Synoniem: natuurkunde Synoniemen: natuurkunde 9 definities...
1) Beoefening van de natuurkunde 2) Bètawetenschap 3) Leer van de natuurverschijnselen 4) Leervak op school 5) Natuurkunde 6) Natuurkunde 7) Natuurkundige term 8) Natuurwetenschap 9) Schoolvak 1) Natuurkunde 2) Natuurwetenschap 
(E: physics) Natuurkunde. Een natuurkundige is een fysicus (E: physicist), meervoud: fysici
Courante aanduiding in het Vlaamse secundair onderwijs voor wat in het Nederlandse voortgezet onderwijs (vo) het vak 'natuurkunde' is.
natuurwetenschap (toon de herkomst via de etymologiebank)
de wetenschap die zich bezighoudt met de wetten van de natuur vb: de fysica bestudeert de zwaartekracht
• [wetenschap] de wetenschap van de materie en de bestudering van het gedrag en de interactie in ruimte en tijd.
natuurkunde
[natuurkunde scheikunde en sterrenkunde] Zie natuurkunde.
natuurkunde
natuurkunde.
wetenschap die natuurlijke verschijnselen bestudeert en dan aan de hand van wiskundige wetten verklaart.
De wetenschap die de wetten bestudeert die de structuur van het zichtbare heelal bepalen en de wisselwerkingen tussen basiscomponenten, en van materie en energie, met als breder doel het verklaren van natuurlijke verschijnselen