de habitus zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: habitus gewone uiterlijke gedaante, houding of gedrag bij mens, plant en dier 
1) Houding 2) Uiterlijke verschijning 3) Gedaante 4) Uiterlijk voorkomen 5) Uiterlijke gedaante 6) Gedrag 7) Voorkomen 
Etym: Lat. houding, gesteldheid, gewoonte. - Begrip uit de veldtheorie van de Franse (cultuur)socioloog Pierre Bourdieu.`Habitus` verwijst naar een systeem van disposities, d.w.z. door socialisatie bereikte schema`s die onze waarneming en ons gedrag dermate sturen dat ze als `spontaan` en `vanzelfsprekend` worden ervaren en dat hun beperkend...
uiterlijke gedaante
Gestalte, uiterlijk.
Groeivorm. Dit is de uiterlijke verschijningsvorm van een boom- struik, het uitzicht. 
de gestalte, de uitwendige verschijningsvorm.
De uiterlijke verschijningsvorm van een plant of dier
uiterlijke gedaante (toon de herkomst via de etymologiebank)
uiterlijke gedaante