de hechting zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ˈhɛxtɪŋ ] Afbreekpatroon: hech·ting Verbuigingen: hechtingen (meerv.) draad waarmee een wond dichtgenaaid is Voorbeeld: 'De hechtingen mogen er morgen uit.' Synoniemen: hechting van een wond litteken vasthechting 
1) Litteken 2) Vasthechting 3) Affectieve relatie 4) Wondsluiting 5) Naad 
meting van het geheel van de verbindende krachten die uitgeoefend worden tussen een droge film en zijn drager onder bepaalde proefondervindelijke voorwaarden.
Het samenvoegen van twee oppervlakken met behulp van een in het algemeen kleverig, plakkerig mengsel zoals een kleefstof, of door middel van fysieke of chemische kracht.
eigenschap van een verlaag of verfsysteem zich op een ondergrond te hechten.
Eigenschap van een vloeistof om op een ondergrond te hechten.
eigenschap van een verlaag of verfsysteem zich op een ondergrond te hechten.
Hechting is o.m. het kleven van de cement mortel (metselspecie) aan bijvoorbeeld een baksteen. Is de hechting onvoldoende, dan kan dit te wijten zijn aan te droge stenen. Het bevochtigen van de stenen, bij voorkeur een dag voordien, kan helpen. Ook kan de structuur van de stenen zo dicht zijn dat ze te weinig water uit de mortel kunnen opzuigen. Ve...