het hexachord zelfst.naamw. Afbreekpatroon: hexa·chord Verbuigingen: hexachorden (meerv.) , een reeks van zes tonen waartussen de intervallen een hele toon beslaan behalve de middelste die een halve toonsafstand beslaat Voorbeeld: 'De tonen van een hexachord werden benoemd met de namen ut, re, mi, fa, sol, la.' . 2 definities...
1) Reeks van zes opeenvolgende tonen 
Systeem van zes diatonische tonen met een halve toon in het midden