hinken werkw. Uitspraak: [ ˈhɪŋkə(n) ] Afbreekpatroon: hin·ken Vervoegingen: hinkte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gehinkt (volt.deelw.) moeilijk lopen Voorbeeld: 'hinken doordat je je voet bezeerd hebt' Synoniemen: hinkelen kreuplopen mankgaan 
1) Manken 2) Hinkepinken 3) Tokken 4) Manier van lopen 5) Kinderspel 6) Op een been voortspringen 7) Pikkelen 8) Hinkelen 9) Mank gaan 10) Gebrekkig lopen 11) Mankgaan 12) Moeizaam lopen 13) Springen op een been 14) Mank lopen 15) Kreuplopen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Hinken``] Kreupel gaan. Zie Kreupel
mank gaan
mank lopen vb: de man met het houden been hinkte een beetje
• [inerg] ongelijk lopen omdat men slechts op één been steunen kan. • [erga] ergens slechts op één been heen gaan.
mank gaan
Hinken is met een onregelmatige gang lopen, meestal door een beenblessure. [basiswoordenlijst groep 4]