hinken werkw. Uitspraak: [ ˈhɪŋkə(n) ] Afbreekpatroon: hin·ken Vervoegingen: hinkte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gehinkt (volt.deelw.) moeilijk lopen Voorbeeld: 'hinken doordat je je voet bezeerd hebt' Synoniemen: hinkelen kreuplopen mankgaan 5 definities...
1) Gebrekkig lopen 2) Hinkelen 3) Hinkepinken 4) Kinderspel 5) Kreuplopen 6) Manier van lopen 7) Mank gaan 8) Mank lopen 9) Manken 10) Mankgaan 11) Moeizaam lopen 12) Op een been voortspringen 13) Pikkelen 14) Springen op een been 15) Tokken 1) Hinkelen 2) Kreuplopen 3) Manken 4) Mankgaan 5) Pikkelen 6) Tokken 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Hinken``] Kreupel gaan. Zie Kreupel
mank lopen vb: de man met het houden been hinkte een beetje
• [inerg] ongelijk lopen omdat men slechts op één been steunen kan. • [erga] ergens slechts op één been heen gaan.
mank gaan
mank gaan