hinniken werkw. Uitspraak: [ ˈhɪnəkə(n) ] Afbreekpatroon: hin·ni·ken Vervoegingen: hinnikte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gehinnikt (volt.deelw.) het geluid van een paard maken Voorbeelden: 'De jonge paarden galoppeerden hinnikend door het weiland.' , 'We zaten te hinniken van het lachen, zo grappig was het.' Synoniemen: ge...
1) Neien 2) Ruchelen 3) Joechelen 4) Dierengeluid 5) Wrensen 6) Geluid van een paard 7) Gehinnik 8) Paardengeluid 
het natuurlijke geluid van paarden maken
geluid maken van een paard (toon de herkomst via de etymologiebank)
hi-hi roepen vb: het paard stond te hinniken bij het hek
• [inerg] het geluid van een paard voortbrengen.
Hinniken is het geluid dat een paard voortbrengt. [basiswoordenlijst groep 4]