hukken werkw. Afbreekpatroon: huk·ken Vervoegingen: hukte (verl.tijd ) Vervoegingen: gehukt (volt.deelw.) met gebogen knieën gaan zitten zodat het achterste op de hielen rust zonder de grond te raken Voorbeeld: 'op de hukken zitten' Synoniemen: : hurken, hucken 
1) Hurken 
lang blijven plakken (in de herbergen) - Voorbeeld: ‘Maar we blijven hier zitten hukken, we moeten de stad gaan zien, merkte Vina’ (Langs Wegen 116)
hurken (toon de herkomst via de etymologiebank)
•hurken
hurken