I identificeren werkw. Uitspraak: [ idÉ›ntifiˈserÉ™(n) ] Afbreekpatroon: iden·ti·fi·ce·ren Vervoegingen: identificeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïdentificeerd (volt.deelw.) vaststellen wie iemand is Voorbeeld: 'Het lijk is nog niet geïdentificeerd.' II zich identificeren reflexief werkw. Uitspraak: [ idÉ›ntifiˈserÉ...
1) Als gelijken beschouwen 2) Herkennen 3) Vereenzelvigen 4) Zich legitimeren 5) De persoonlijkheid vaststellen van 6) Mededelen 7) Rekenen 8) Beseffen 9) Kennen 10) Waarnemen 11) Weten 12) Vaststellen 
de identiteit vaststellen
Let op: Spelling van 1858 tot hetzelve of gelijkvormig maken, vereenzelvigen. Identisch, eenzelvig, eenerlei van gelijke beteekenis. Identiteit, eenzelvigheid, gelijkheid, gelijkvormigheid.
Het herkennen of vaststellen dat iemand of iets een bepaalde persoon of een bepaald ding is.
de identiteit vaststellen; twee dingen als een en hetzelfde beschouwen
identiteit vaststellen; vereenzelvigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
strafprocesrecht: vaststelling van de naam, woon- of verblijfplaats van iemand. Iedere opsporingsambtenaar is bevoegd een ...
vaststellen wie iemand is vb: ze hebben de dode geïdentificeerd
de identiteit vaststellen
Identificeren wil zeggen iemands identiteit vaststellen. [basiswoordenlijst groep 8]