herkennen werkw. Uitspraak: [ hɛrˈkɛnə(n) ] Afbreekpatroon: her·ken·nen Vervoegingen: herkende (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft herkend (volt.deelw.) door horen of zien weer weten wie iemand is of wat iets is Voorbeelden: 'Ik herkende de plaats waar het ongeluk gebeurd is.' , 'iemand herkennen aan zijn stem' Synoniemen: identi...
1) Waarnemen 2) Verkennen 3) Zich herinneren 4) Onderkennen 5) Thuisbrengen 6) Identificeren 7) Herinneren bij het terugzien 
zich herinneren door waarneming (toon de herkomst via de etymologiebank)
weten wie of wat je ziet vb: na twintig jaar herkende ik hem meteen
• [ov] waarnemen en beseffen wie het is.
weer kennen, terugkennen