I imperfect bijv.naamw. Verbuigingen: imperfecter Verbuigingen: imperfectst 1) niet volmaakt, nog een of meer gebreken hebbend 2) '(van rijm)' waar bij de slotwoorden van regels die rijmen alleen de klinkers of juist alleen de medeklinkers hetzelfde zijn 3) gebaseerd op noten met een tijdsduur die een de...
1) Niet volmaakt 2) Onvolkomen 3) Onvolmaakt 4) Gebrekkig 
onvolmaakt
Let op: Spelling van 1858 imparfait, Fr., imperfectum,
zich ongeslachtelijk voortplantend.
onvolmaakt (toon de herkomst via de etymologiebank)
onvolmaakt