impliceren werkw. Uitspraak: [ ɪmpliˈserə(n) ] Afbreekpatroon: im·pli·ce·ren Vervoegingen: impliceerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïmpliceerd (volt.deelw.) noodzakelijk zo zijn als iets anders het geval is Voorbeeld: 'Dat ze dit probleem kon oplossen, impliceert dat ze intelligent is.' Synoniemen: : inhouden, betekenen,...
1) Begrijpen 2) Behelzen 3) Betekenen 4) In zich sluiten 5) Inhouden 6) Insluiten 7) Meebrengen 8) Met zich meebrengen 9) Omsluiten 10) Omvatten 11) Verwikkelen 1) Behelzen 2) Bevatten 3) Inhouden 4) Meebrengen 5) Omsluiten 6) Omvatten 7) Vervatten 8) Verwikkelen 
behelzen, tot gevolg hebben (toon de herkomst via de etymologiebank)
iets betekenen vb: het besluit impliceert dat iedereen voortaan zijn koffie zelf betaalt Synoniem: inhouden
omvatten
Inhouden