Zie ook:
incarneer
incarneren werkw. Uitspraak: [ ɪnkɑr'nerə(n) ] Vervoegingen: incarneerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïncarneerd (volt.deelw.)
het lichaam krijgen (van iemand), de gestalte aannemen (van iemand) Voorbeelden: 'Met Kerstmis vieren we dat God de Zoon is geïncarneerd.' , 'Reïncarnatie betekent dat je na je dood weer incarneer...
Gevonden op
https://www.woorden.org/woord/incarneren
1) Belichamen 2) Lichamelijke gestalte geven 3) Verpersoonlijken
Gevonden op
https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Incarneren/1
1) Belichamen 2) Verpersoonlijken
Gevonden op
https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Incarneren/1
Sommigen spreken nogal eens van ¡¥incarneren¡¦ als het om de duivel of de demonen gaat. Dit is een onjuiste uitdrukking. Incarnatie komt van het kerklatijn incarnatio (van caro, gen. Carnis = vlees). In de christelijke terminologie is dit de aanduiding voor de menswording van Gods Zoon. Letterlijk betekent deze term ¡¥vleeswording¡¦. Van d...
Gevonden op
http://www.weesalert.be/glossarium.html
Sommigen spreken nogal eens van ‘incarneren’ als het om de duivel of de demonen gaat. Dit is een onjuiste uitdrukking. Incarnatie komt van het kerklatijn incarnatio (van caro, gen. carnis = vlees). In de christelijke terminologie is dit de aanduiding voor de mens- wording van Gods Zoon. Letterlijk betekent deze term ‘vleeswording&...
Gevonden op
https://www.encyclo.nl/lokaal/10442
Geen exacte overeenkomst gevonden.
