Zie ook:
incarneer
incarneren werkw. Uitspraak: [ ɪnkɑr'nerə(n) ] Vervoegingen: incarneerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïncarneerd (volt.deelw.)
het lichaam krijgen (van iemand), de gestalte aannemen (van iemand) Voorbeelden: 'Met Kerstmis vieren we dat God de Zoon is geïncarneerd.' , 'Reïncarnatie betekent dat je na je dood weer incarnee...
Gevonden op
https://woorden.org/woord/incarneren
1) Lichamelijke gestalte geven 2) Verpersoonlijken 3) Belichamen
Gevonden op
https://mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Incarneren/1
Sommigen spreken nogal eens van ‘incarneren’ als het om de duivel of de demonen gaat. Dit is een onjuiste uitdrukking. Incarnatie komt van het kerklatijn incarnatio (van caro, gen. carnis = vlees). In de christelijke terminologie is dit de aanduiding voor de mens- wording van Gods Zoon. Letterlijk betekent deze term ‘vleeswording&...
Gevonden op
https://encyclo.nl/lokaal/10442
Sommigen spreken nogal eens van ¡¥incarneren¡¦ als het om de duivel of de demonen gaat. Dit is een onjuiste uitdrukking. Incarnatie komt van het kerklatijn incarnatio (van caro, gen. Carnis = vlees). In de christelijke terminologie is dit de aanduiding voor de menswording van Gods Zoon. Letterlijk betekent deze term ¡¥vleeswording¡¦. Van d...
Gevonden op
https://weesalert.be/glossarium.phpl
Geen exacte overeenkomst gevonden.
