de incarnatie zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: incarnaties 1) het incarneren, de vleeswording, de gebeurtenis dat God mens werd in Jezus Christus 2) belichaming, verpersoonlijking Synoniemen: belichaming 
1) Menswording 2) Verpersoonlijking 3) Vleeswording 4) Belichaming 
'Incarnatie' betekent letterlijk 'vleeswording' en is afkomstig uit het Latijn: 'in-' is in, '-carn-' van 'caro, carnis': vlees en 'atie' van '-atio': -ing. Het woord is via de christelijke theologie in ons spraakgebruik terechtgekomen.
vleeswording
Incarnatie is het mens worden van een geest. Voordat een mens een mens is, zou het een geest zijn. En tijdens incarnatie zou de geest een mens worden. [basiswoordenlijst groep 7]
(Let op: oude spelling) het mens (of dier) worden van een geest. (Zie reincarnatie).
Zie chronogram
vleeswording
verlichaming
Zie: menswording.
vleeswording (toon de herkomst via de etymologiebank)