de infanterie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ɪnfɑntə'ri ] Afbreekpatroon: in·fan·te·rie Verbuigingen: infanterieën (meerv.) onderdeel van het leger waarbij de soldaten te voet vechten defensie Voorbeelden: 'De infanterie kan individueel of in formaties worden ingezet.' , 'bewapening van de infanterie met snelvuurwapens'...
1) Te voet strijdende soldaten 2) Voetvolk 3) Onderdeel van het leger 4) Troepenmacht te voet 5) Deel van het leger 6) Deel van een leger 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Infanterie``] Voetvolk, het voornaamste wapen en de kern der tegenwoordige legers, zal dit zoo lang blijven als de staatkundige en maatschappelijke inrigting en daardoor de wijze van daarstelling der legers geen geheele ommekeer ondergaat. Wij hebben tegenwoordig, ten minste in naam, meer dan ééne soo...
wapen van de landmacht te voet
Let op: Spelling van 1858 voetvolk, voetknechten. Infanterist, soldaat te voet
Voetvolk
De infanterie zijn de militairen die te voet vechten, ook wel voetvolk genoemd.
wapen van de landmacht te voet (toon de herkomst via de etymologiebank)
De grondtroepen van een leger.
Het voetvolk van een leger (infanterist).
wapen van de landmacht te voet; voetvolk
Voetvolk