de infanterie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ɪnfɑntə'ri ] Afbreekpatroon: in·fan·te·rie Verbuigingen: infanterieën (meerv.) onderdeel van het leger waarbij de soldaten te voet vechten defensie Voorbeelden: 'De infanterie kan individueel of in formaties worden ingezet.' , 'bewapening van de infanterie met snelvuurwapens' A...
1) Deel van een leger 2) Deel van het leger 3) Onderdeel van het leger 4) Te voet strijdende soldaten 5) Troepenmacht te voet 6) Voetvolk 1) Inf 2) Voetvolk 
Voetvolk
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Infanterie``] Voetvolk, het voornaamste wapen en de kern der tegenwoordige legers, zal dit zoo lang blijven als de staatkundige en maatschappelijke inrigting en daardoor de wijze van daarstelling der legers geen geheele ommekeer ondergaat. Wij hebben tegenwoordig, ten minste in naam, meer dan ééne soo...
Let op: Spelling van 1858 voetvolk, voetknechten. Infanterist, soldaat te voet
De infanterie zijn de militairen die te voet vechten, ook wel voetvolk genoemd.
De grondtroepen van een leger.
wapen van de landmacht te voet; voetvolk
wapen van de landmacht te voet
Voetvolk
Voetvolk
Het voetvolk van een leger (infanterist).