de infinitief zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ɪnfini'tif ] Verbuigingen: infinitieven (meerv.) volledige onverbogen vorm van een werkwoord taalkunde Voorbeeld: ''Liep' is een verbogen vorm van de infinitief 'lopen'.' Synoniem: onbepaalde wijs Synoniemen: onbepaalde wijs onbepaalwijs 7 definities...
1) Inf 2) Onbepaalwijs 1) Noemvorm 2) Onbepaald 3) Onbepaalde wijs 4) Onbepaalwijs 5) Taalkundige term 
onbepaalde wijs (toon de herkomst via de etymologiebank)
vorm van het werkwoord, die de toestand, handeling of werking los van persoon, getal en tijd uitdrukt en die eindigt op -en of -n; onbepaalde wijs
De infinitief (of: onbepaalde wijs) is een vormcategorie van het werkwoord. De infinitief wordt ook wel `het hele werkwoord` genoemd en het is in deze `standaardvorm` dat werkwoorden in woordenboeken zijn opgenomen. De vorm van de infinitief is onbepaald wat persoon, getal, tijd en wijs betreft. De meeste infinitieven eindigen op -en, sommig...
onbepaalde wijs
Een infinitief is het hele werkwoord zoals je het in het woordenboek vindt. Er is nog niets mee gebeurd. De meeste infinitieven eindigen op -en; sommige eindigen op -n. Het kan ook als zelfstandig naamwoord worden gebruikt. Er staat dan het voor of je kunt dit ervoor denken.
onbepaalde wijs
(Infinitief, Infinitivus) De onbepaalde wijs