1) Bodemdaling door droogte 2) Compactie 3) Klink 4) Nazakking 1) Klink 
Syn.: klink Def.: daling van het grondoppervlak veroorzaakt door een daling van de grondwaterstand en-of de stijghoogte (zie bodemdaling).
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] ineenzakken van opgehoogden grond.
Daling van een grondoppervlak door vochtverlies. Veel voorkomend bij klei en veen
Bodemdaling door onttrekking van water aan de bodem (de grond wordt gelijktijdig ook compacter en steviger).Het verschijnsel dat door waterverlies een grondsoort in volume afneemt. Komt vooral voor bij veen en in mindere mate bij klei. Het gevolg is bodemdaling.
Vorm van maaivelddaling, zie klink.
De vermindering in dikte van een slappe laag onder invloed van zijn eigen gewicht of dat van bedekkend materiaal. Inklinking treedt vooral op als de slappe laag veel vocht bevat en dit kan afvloeien. Veen en klei vertonen de sterkste inklinking.
De grond wordt door druk en uitdroging in elkaar gedrukt. Hierdoor zakt het maaiveld.Het inzakken van het veen onder invloed van twee oorzaken 1. oxydatie, als veen wordt ontwaterd, verteren de planteresten onder invloed van de zuurstof die er dan bij kan komen. 2.inzakken, als het water uit het veen verdwijnt, zakt het veen in.
Daling van het maaiveld doordat de slappe ondergrond (veen en klei) inzakt, vooral als gevolg van daling van de grondwaterspiegel.
Inklinking is de daling van het grondoppervlak veroorzaakt door een daling van de grondwaterstand.
De grond wordt door druk en uitdroging in elkaar gedrukt. Hierdoor zakt het maaiveld.