de intonatie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ɪntoˈna(t)si ] Afbreekpatroon: in·to·na·tie 1) verloop van de toonhoogte van een zin als je praat Voorbeeld: 'Aan de intonatie kun je ook horen welke woorden nadruk krijgen.' Synoniem: zinsmelodie 2) het juist spelen van een toon wat betreft toonhoogte muziek
1) Klankkleur 2) Stembuiging 3) Toonval 4) Muziekterm 5) Zinsmelodie 6) Toonzetting 7) Aanhef (muziek) 8) Aanheffing 9) Timbre 10) Compositie 11) Het juiste treffen van de toonhoogte 12) Klanktint 13) Modulatie 14) Toon 15) Verloop van toonhoogte 
stembuiging
De stembuiging; de modulatie
Manier van spreken met beklemtoning om iets duidelijk te maken. De juiste intonatie hebben om een boodschap goed te laten overkomen.
Het op de juiste toonhoogte inzetten van de zangstem of een instrument.
Het op de juiste toonhoogte inzetten van de zangstem of een instrument.
Het laatste stadium in de bouw van een orgel. De intonatie gebeurt door uiteenlopende werkzaamheden aan het pijpwerk dat daardoor de gewenste klankkleur, -kwaliteit en stabiliteit krijgt en waarbij aan elke pijp een plaats wordt gegeven in de muzikale logica van het instrument. De intonatie veronderstelt het vastleggen van de windkracht, de mensuur...
1) Verloop van de toonhoogte van een zin als je praat. 2) Het juist spelen van een toon wat betreft toonhoogte.
stembuiging
Intonatie is het omhoog en omlaag gaan van je stem tijdens het praten. Je kunt met je stem laag praten en hoog praten. Als je een vraag stelt dan gaat je stem bijvoorbeeld aan het eind van de zin omhoog. Probeer het maar eens met de volgende zin: [basiswoordenlijst groep 8]