I intransitief bijv.naamw. Verbuigingen: intransitiever Verbuigingen: intransitiefst onovergankelijk II het intransitief zelfst.naamw. Verbuigingen: intransitieven Verbuigingen: intransitiefje een onovergankelijk werkwoord 
1) Niet overgankelijk 2) Onovergankelijk 
onovergankelijk
Let op: Spelling van 1858 niet overgaand
Een werkwoord dat een actie door de persoon of het voorwerp zelf inhoudt en niet afhankelijk is van iets of iemand buiten zichzelf; een onovergankelijk werkwoord; een werkwoord dat nooit een lijdend voorwerp kan hebben. 
onovergankelijk (toon de herkomst via de etymologiebank)
•"(taalkunde)" onovergankelijk. •een onovergankelijk werkwoord.
onovergankelijk