isoleren werkw. Uitspraak: [ izoˈlerə(n) ] Afbreekpatroon: iso·le·ren Vervoegingen: isoleerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïsoleerd (volt.deelw.) 1) materiaal zo aanbrengen dat kou, warmte of geluid minder goed naar binnen of naar buiten kunnen Voorbeeld: 'je huis isoleren om energie te besparen' 2) zo...
1) Niet geleidend maken 2) Interneren 3) Niet-geleidend maken 4) Geluidwerend maken 5) Geleiding tegengaan 6) Apart zetten 7) Afsluiten 8) Afsplitsen 9) Koudebestendig maken 10) Afscheiden 11) Afschermen 12) Afzonderen 13) Opsluiten 14) Totaal afzonderen 
Def.: inrichtingsprincipe gericht op het realiseren van een goede waterkwaliteit met als karakteristiek dat gebieden met een bijzondere (positieve of negatieve) waterkwaliteit geheel van hun omgeving worden afgezonderd.
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Isoleren``] der leidraden. Zie Ontstekingsmiddelen
afzonderen
Inrichtingsprincipe gericht op het realiseren van een goede waterkwaliteit met als karakteristiek dat gebieden met een bijzondere (positieve of negatieve) waterkwaliteit geheel van hun omgeving worden afgezonderd.
afsluiten
afzonderen (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand of iets apart houden vb: dat eiland is erg geïsoleerd Synoniem: afzonderen
•afsluiten van alle toegang. • [scheikunde] een bepaalde stof in zuivere vorm in handen zien te krijgen door deze te scheiden van alle andere stoffen in een mengsel. •elektrisch contact onmogelijk maken. •warmteuitwisseling voorkomen of verminderen.
afzonderen