kammen werkw. Uitspraak: [ 'kɑmə(n) ] Afbreekpatroon: kam·men Vervoegingen: kamde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekamd (volt.deelw.) (haar) met een kam (1) netjes maken Voorbeelden: 'Heb je je haar gekamd en je tanden gepoetst?' , 'de hond kammen' 4 definities...
1) Borstelen 2) Haar kappen 3) Haar mooi maken 4) Het haar in orde brengen 5) Het haar verzorgen 6) Kappen 7) Met een kam ontwarren 1) Harken 2) Ontwarren 
je haar netjes maken met een kam vb: je moet je haar nog kammen, Jochem!
•met een kam haar in orde brengen.
[I] haar ontwarren [II] in elkaar grijpen (van kammen van molenwieken)
Uit `De lagere vaktalen: De molenaarstaal` 1914 het raken van den kam van het kamwiel aan de spillen van de lanteern des molens. - De voormeulen kamt te veel: de kam gaat te verre in de lanteerne.
Opstaande richels die verticaal van de voor- naar de achterkant van de schedel van de helm lopen, en daardoor bijdragen aan de sterkte en degelijkheid en een beter afschampvlak bieden