fusilleren werkw. Uitspraak: [ fyzi'jerə(n) ] Afbreekpatroon: fu·sil·le·ren Vervoegingen: fusilleerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gefusilleerd (volt.deelw.) met een geweer doodschieten als straf defensie Voorbeeld: 'deserteurs fusilleren' Synoniemen: afknallen afschieten doodschieten 6 definities...
1) Afknallen 2) Afschieten 3) Doden 4) Doodschieten 5) Neerschieten 1) Afknallen 2) Afschieten 3) Doodschieten 4) Executeren 5) Neerschieten 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Fusilleren``] Doodschieten. Zie Straffen
een eind maken aan zijn leven vb: de Duitsers hebben in de oorlog veel mensen gefusilleerd Synoniemen: doden doodmaken executeren
neerschieten (als straf)
Doodschieten als straf.
strafrecht: als straf met geweervuur ter dood brengen. Bijv. verzetsman Rudolf van Baarle werd als lid van de Trouwgroep ...