kauwen werkw. Uitspraak: [ ˈkɑuwə(n) ] Afbreekpatroon: kau·wen Vervoegingen: kauwde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekauwd (volt.deelw.) (voedsel) met je tanden en kiezen klein en fijn maken Voorbeelden: 'Je moet goed je eten kauwen voordat je het doorslikt.' , 'De hond kauwt graag op een bot.' Zie ook: kauw Synoniemen: bijten...
1) Wauwelen 2) Malen 3) Zeuren 4) Fijnmaken met tanden en kiezen 5) Fijnmalen met de tanden 6) Kweernen 7) Bijten 8) Met tanden en kiezen malen 9) Met het gebit tot brij vermalen 10) Met de tanden vermalen 11) Met de kiezen fijnmalen 12) Eten 13) Iets fijn bijten 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Bargoens), rooken.
met de kiezen vermalen
met de tanden vermalen (toon de herkomst via de etymologiebank)
Kauwen is een beweging van de onderkaak ten opzichte van de bovenkaak, tot stand gebracht door de kauwspieren en dienend om voedsel met de tanden te grijpen en tussen de kiezen fijn te malen. Er zijn vier paar kauwspieren: 1.grote uitwendige kauwspier (musculus masseter), die loopt van de jukboog naar de buitenhoek van de onderkaak. ...
'Kauwen' is de beweging van de mond, waarbij voeding door middel van de kiezen wordt fijngemalen. Kauwen op bijvoorbeeld kauwgom zou het concentratievermogen bevorderen, doordat de bloedtoevoer naar het hoofd stijgt.
•(m.b.t. voedsel) fijnmaken met de tanden (+audio)
met de kiezen vermalen
Kauwen is het met de kiezen fijnmaken van voedsel zodat het gemakkelijker geconsumeerd kan worden. [basiswoordenlijst groep 5]
Proces in de mond waarbij voeding met behulp van kauwspieren door middel van de kiezen wordt fijngemalen. Bij dit proces worden speeksel met enzymen aan het voedsel toegevoegd.