keg zelfst.naamw. (de) Verbuigingen: keggen (meerv.) Verbuigingen: keggetje<br />kegje (verkleinwoord) 1) een blok met één schuine kant, waarmee men iets kan vastklemmen of het wegrollen van bijv. een wiel kan verhinderen. (De doorsnede van een keg is een rechthoekige driehoek, van een wig is dat een gelijkbenige driehoek. V...
1) Alcolholadem 2) Beitelspie 3) Kegge 4) Keil 5) Luns 6) Peg 7) Pig 8) Pin 9) Spie 10) Spij 11) Wig 12) Wigge 1) Bevestigingsmiddel 2) Bierfust 3) Blok met één schuine kant 4) Cilindervormig vat 5) Cilindrisch drinkvat 6) Deel van een bijl 7) Drankreservoir 8) Houten wig 9) IJzeren wig 10) Inkeping 11) Kegge 12) Keil 13) Kleine wig 14) Klein biervat 15) Kooi 16) Peg 17) Pilon 18) Rubberen wigvormige demper 
Een keg is het Engelse woord voor fust. Zie ook; Fust.
Let op: Spelling van 1858 kegge, eene wig; een langwerpig, dun, scherp stuk hout of ijzer
wig (toon de herkomst via de etymologiebank)
houten wig. a> onder andere in gebruik als spalkkeg. b> als opstopping onder ronde voorwerpen. Ook kojne genoemd.
Uit `De lagere vaktalen: Timmermanstaal` 1914 houten of ijzeren spie om vloeren dicht te drijven.
Houten wig.
Zie spie.
[Straattaal] wijf, hoer, slet (Het woord `keg` is een scheldwoord en komt uit het Marokkaans. Een andere schrijfwijze is: kech).